“ဆန်သယ်ဆောင်ခွင့် ထောက်ခံချက်တွေ ပါမစ်တွေမလိုဘူးလို့ပြောတာပဲ၊ ဒါပေမယ့် ဂိတ်တိုင်းဂိတ်တိုင်း မှာ အရင်ထုံးစံအတိုင်း ငွေပေးနေကြရတာပဲ၊ မပေးရင် ကုန်ပစ္စည်းချခိုင်းတာတို့ သံချွန်နဲ့ကလော်တာတို့ လုပ်နေတာနဲ့ပဲ အချိန်ကုန်လူပမ်းဖြစ်နေမှာ၊ ဂိတ်တွေနဲ့အငြင်းအခုံမဖြစ်ချင်ပါဘူးဗျာ” ဟု ၄င်းစပယ်ယာက ပြောသည်။

စီးပွားရေးနှင့်ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးဝန်ကြီးဌာန မွန်ပြည်နယ် မြန်မာ့လယ်ယာထွက်ကုန်ပစ္စည်း ရောင်း ဝယ် ရေးရုံးက ပြည်နယ်အလိုက်ပြည်တွင်းဆန် စားသုံးရန်အတွက်လွတ်လပ်စွာသယ်ယူခွင့်ပြု ကြောင်း၊ ဒေသဆိုင်ရာထောက်ခံချက်မလိုကြောင်းနှင့် အခကြေးငွေပေးရန်မလိုကြောင်း ယခု (အောက်တိုဘာ) လ ၂၀ ရက်နေ့တွင် ကြော်ငြာထားသော်လည်း ဆန်များသယ်ပို့ရာတွင် ယခင်ကာလကဲ့သို့ပင် ကုန်ကျ စရိတ်များရှိနေသေးကြောင်း မုဒုံမြို့နယ်၊ ကမာဝက်ရွာမှ ဆန်ကုန်သည်တစ်ဦးက ပြောသည်။

၄င်းဆန်ကုန်သည်က “အရင်နှစ်တွေက မြို့နယ်ကျော်ဖြတ်ရင် ဆန်ကိုဖမ်းသိမ်းတာတွေရှိတယ်၊ အခုတော့အဲဒီလိုသိမ်းဆည်းတာမရှိပေမယ့် ဂိတ်တွေကိုတော့ငွေပေးနေရတာ အရင်အတိုင်းပါပဲ” ဟုပြောသည်။

အလားတူ မွန်ပြည်နယ်မှ တနင်္သာရီတိုင်း၊ ထားဝယ်ခရိုင်ဒေသသို့တင်ပို့သည့် ဆန်ကားများ ရေးမြို့ တံတားဖြူဂိတ်တွင် ဂိတ်ကြေးများညှိနှိုင်းပေးဆောင်နေရဆဲဖြစ်သည်ဟုလည်း ၄င်းဆန်ကုန်သည်က ဆက်ပြောသည်။

လွန်ခဲ့သည့်မိုးရာသီတွင် တနင်္သာရီတိုင်းသို့ ဆန်တင်ပို့မှုကို တိုင်းဝန်ကြီးချုပ် ဦးခင်ဇော်က အောင်မြင်သူ ကုမ္ပဏီအား တဦးတည်းတင်သွင်းခွင့်ပေးလိုက်သောကြောင့် ဒေသတွင်းဆန်စျေး အဆမတန်မြင့်တက် ခဲ့သည်ကို သတင်းဌာနများက ရေးသားကြသည်။

ပြီးခဲ့သည့် ၂၀၁၀ သြဂုတ် ၁ ရက်မှစတင်ပြီး ရန်ကုန်တိုင်းမှ ကချင်၊ ကယား၊ ကရင်၊ ချင်း၊ မွန်၊ ရှမ်းပြည် နယ်၊ မန္တလေး၊ စစ်ကိုင်း၊ ဧရာဝတီ၊ ပဲခူး၊ မကွေးနှင့် ရန်ကုန်တိုင်း အတွင်းရှိ အခြားဒေသများသို့လွတ်လပ် စွာ ဆန်တင်ပို့ရောင်းချခွင့် ပြုခဲ့သည်။

မွန်ပြည်နယ်အတွင်းရှိ မြို့နယ်ရုံးစိုက်ရာမြို့ဝင်ထွက် အချက်အချာကြသည့်နေရာများတွင် လုံခြံရေး အတွက် စစ်ဆေးရေးဂိတ်များထားကို မဆလခေတ်မှစတင်ထားရှိခဲ့ပြီး ဖြတ်သန်းသွားလာသည့်ကုန်တင် ကားများနှင့် ဒေသတွင်းခရီးသည်တင်ကားများထံမှ ဂိတ်ကြေးဖြတ်သန်းခများကောက်ခံနေ သည်မှာ ထုံးစံတစ်ခုလိုဖြစ်နေသည်ဟု ဒေသခံများပြောကြားချက်အရ သိရသည်။