အဆိုပါကိစ္စအပေါ် ကေအဲန်ယူ၏ လက်ရှိကရင်အမျိုးသား လွတ်မြောက်ရေးတပ်မတော် (ကေအဲန်အယ်လ်အေ)မှာ စစ်ဦးစီးမှူး ပထမတန်း(G-1)အဖြစ် တာဝန်ယူနေတဲ့ ဒုဗိုလ်မှူးကြီး စောလှငွေရဲ့ သုံးသပ်ထင်မြင်ချက်ကို ကေအိုင်စီက တွေ့ဆုံမေးမြန်းထားပါတယ်။

မေး ။    ။ ဖေဖော်ဝါရီ ၁၂ရက်နေ့က အစိုးရနဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးတည်ဆောက်ဖို့ ကတိပြုချက် လက်မှတ်ထိုးသွား တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကေအဲန်ယူခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဘာပြောချင်ပါလဲ။

ဖြေ ။     ။ ထိုးသွားတဲ့လက်မှတ်နဲ့ပတ်သက်ပြီးတော့ ကျနော်သိရသလောက်ကတော့ (၄)ဖွဲ့ ထိုးသွားတယ်နော်။ အဲ့ဒါကလည်း NCCTရဲ့ ပြင်ပလှုပ်ရှားမှုတစ်ခုအနေနဲ့လို့ပဲ ကျနော်နားလည်တယ်။ နားလည်ပေမယ့်လို့ သူတို့ ဘယ်လိုရည်ရွယ်ချက်နဲ့ လုပ်တယ်ဆိုတာကို သိပ်မရှင်းဘူး။ ဒါပေမယ့် ခန့်မှန်းလို့ရတာက သူတို့ဟာ လက်ရှိNCCT လုပ်ဆောင်နေတာကို အားမရဘူး။ ဒါကြောင့် သူတို့ဟာ တစ်ခြားနည်းလမ်းတစ်ရပ်ကို ထွင်တယ်လို့ ကျနော်မြင်တယ်။

မေး ။    ။ အခုထိုးလိုက်တဲ့ ကတိကဝတ်လက်မှတ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ ကေအဲန်ယူ အတွင်းဖြစ်စေ ရှေ့ ဆက်မယ့် ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် ဘယ်လိုအကျိုးသက်ရောက်မှုတွေ ရှိလာနိုင်မလဲ။

ဖြေ ။     ။ လက်မှတ်ထိုးမှုတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့ ကျနော်တို့ ၂၀၁၁ခုနှစ်ထဲက ကေအဲန်ယူထဲ မှာလည်း နှစ်ပိုင်းရှိတယ်။ သေချာပြင်ဆင်ပြီး အထက်အောက် လူထုဆန္ဒကို ယူပြီးတော့ သေချာစဉ်းစားသုံးသပ်ပြီးတော့မှ အကျိုးရှိမယ့် အနေအထားတွေအပေါ်မှာ လက်မှတ်ထိုးမယ့်သူ ရှိတယ်။ ဒါမှမဟုတ် လက်မှတ်ထိုးလိုက်မှသာလျှင်လည်း ငါတို့က အလုပ်လုပ်တတ်မယ်ဆိုပြီး လက်မှတ်ကိုအရင်ထိုး၊ နောက်မှ အလုပ်လုပ်မယ်ဆိုတဲ့ အုပ်စုတစ်စုရှိတာပေါ့။ အဲဒီမှာကြည့်လိုက်ရင် လက်မှတ်ထိုးဖို့အတွက်ကို အားသန်တဲ့လူတွေကနေပြီးတော့ တစ်ဖက်ဆွဲပြီးတော့ လုပ်သွားတဲ့အပေါ်မှာ ဟိုတုန်းက လုပ်သလိုပဲ ဆက်လုပ်တယ်ဆိုတဲ့ သဘောပဲ။ စုပေါင်းခေါင်းဆောင်မှုနဲ့ တစ်ဦးချင်းတာဝန်ယူမှုက ရှင်းလင်းမှုမရှိဘဲနဲ့ကို လက်မှတ်ထိုးလိုတဲ့သူတွေကနေ ၂၀၁၅ ဒီကွန်ကရက် ရွေးကောက်မှုအပြီးမှာ လုပ်ပိုင်ခွင့်နဲ့ အာဏာရလာတဲ့သူတွေကနေ တစ်ဖက်ဆွဲပြီးလုပ်သွားတဲ့ ကိစ္စလို့ပဲ ကျနော်မြင်တယ်။

အဲဒီအကျိုးသက်ရောက်မှုက တိုင်းရင်းသားမဟာမိတ်တွေ ဘဝတူတွေထဲမှာ ညီညီညွတ်ညွတ်နဲ့ စည်းစည်းလုံးလုံးလုပ်ရမယ့် အလုပ်တွေမှာ အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တယ်။ နောက်ပြီးမိမိအဖွဲ့အစည်းအတွင်းမှာ ဒီမိုကရေစီနည်းကျခေါင်းဆောင်မှု၊ ဝေဖန်ရေးနဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ၊ လမ်းစဉ်တွေအပေါ်မှာ အာမခံဖို့နေရာမှာလည်း အလေးအနက်မရှိကြောင်း ပြသရာရောက်တဲ့အတွက်ကြောင့် အဖွဲ့အစည်းအတွင်းမှာလည်း အားနည်းချက်တွေ ဖြစ်ပေါ်စေပြီး အမြင်ရှုပ်ထွေးမှုတွေ မကျေနပ်မှုတွေ ဖြစ်ပေါ်စေတယ်။

မေး ။    ။ ဆက်လက်ပြီး ထိုးသွားတဲ့ လက်မှတ်အပေါ်မှာလည်း ပြီးခဲ့တဲ့ ကေအဲန်ယူ CECအစည်းအဝေး ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ ကိုက်ညီမှုရှိ၊ မရှိအပေါ်မှာကော ဘယ်လိုပြောချင်ပါလဲ။

ဖြေ ။     ။ ဒီကိစ္စတွေက ရှင်းရှင်းပြောရရင် ၂၀၁၁ ကေအဲန်ယူ (၁၄)ကြိမ်မြောက်ကွန်ဂရက် ပြီးဆုံးခါနီးမှာ ဥက္ကဌ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး တာမလာဘော လက်ထက်မှာကတည်းက ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပေါ်လွင်နေတဲ့ ကိစ္စဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီမှာ ဒီပုဂ္ဂိုလ်တွေကိုပဲ ကြိုက် တယ်ဆိုပြီး တင်လိုက်ကြတာလေ။ နောက်ပြီး တက်လာတဲ့သူတွေက ရွေးကောက်ပွဲကနေ တက်လာတဲ့သူတွေဖြစ်တော့ ကျနော်နားလည်တာက ကွန်ဂရက်ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အာမခံရမယ်။ ရှေ့လုပ်ငန်းစဉ်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရမယ်။ အခုသူတို့လက်ရှိ လုပ်ရပ်တွေကြည့်ရင် ကွန်ဂရက်ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အာမခံဖို့ မရှိသလို အကောင်အထည်ဖော်ရမယ့် ရှေ့လုပ်ငန်း စဉ်အပေါ်မှာ ဆောင်ရွက်မှုမရှိဘဲနဲ့ လက်မှတ်ထိုးရေး၊ အစိုးရနဲ့ တွေ့ရေးကိုပဲ ဇောင်းပေးလုပ်နေတဲ့အတွက် မဟာမိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာမှာနဲ့ ရှေ့လုပ်ငန်းစဉ်ဆောင်ရွက်မှုမှာ ရ၅ရာခိုင်နှုန်းလောက်တောင် မရှိဘူးပြောလို့ ရပါတယ်။ ဒီတော့ သူတို့တွေ ကတိခံထားတဲ့အတိုင်း ဆောင်ရွက်နိုင်မှုမရှိတဲ့အပေါ်မှာ ဒါတွေ အဆန်းကိစ္စမဟုတ်ဘဲ ထပ်တလဲလဲ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကိစ္စဖြစ်ပါတယ်။

အဲ့လိုထပ်တလဲလဲ ထောက်ပြမှုတွေ အရင်ကရော ဒီကနေ့အထိ ရှိနေတုန်းဖြစ်ပါတယ်။ သို့သော်လည်း ထောက်ပြမှုတွေကို နားမထောင်ဘဲ လုပ်နေတဲ့အတွက် လုပ်နေတဲ့သူကို သိပ်အပြစ်မတင်ချင်တော့ဘူး။ အဲဒီလိုလုပ်ခွင့်ပေးတဲ့ အဓိကခေါင်းဆောင်မှုတွေဖြစ်တဲ့ ဗဟိုကော်မတီဝင် (၄၅)ယောက်၊ နောက်ပြီး EC (၁၁)ယောက်ထဲမှာပဲ တာဝန်ရှိတယ်။ အဲ့ဒါကိုမှ ထိထိရောက်ရောက် ဟန့်တားပြောင်းလဲနိုင်မှုမရှိဘူးဆိုရင် သူတို့က အလိုတူ အလိုပါလို့လား၊ အားနာလို့လား။ တော်လှန်ရေးမှာ အားနာတာက ကြောက်ခြင်းတစ်မျိုးပဲ။ အဲ့လိုသာ လုပ်နေမယ်ဆိုရင် ကေအဲန်ယူ ကရင်တော်လှန်ရေး အဖွဲ့အစည်းတစ်ရပ်လုံးကို ပြည်သူတွေ တစ်နေ့ ကျောခိုင်းသွားကြမှာပဲလို့ ကျနော်မြင်တယ်။

မေး ။    ။ စီးပွားရေးအလုပ်တွေကို ရှေ့တန်းတင်ပြီး ငြိမ်းချမ်းရေးကိစ္စတွေနဲ့ ဆက်စပ်မှုတွေရှိနေတယ်လို့ အများက ယူဆနေကြတဲ့အပေါ် အခုလက်မှတ်ထိုးလိုက်တာကရော ဘယ်လိုဆက်စပ်မှုတွေ ရှိနေတယ်လို့ မြင်ပါသလဲ။

ဖြေ ။     ။ လောလောဆယ်မှာတော့ ဒီအမြင်ကအမှန်ပါပဲ။ အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေး ခိုင်မာဖို့ဆိုတဲ့နေရာမှာ စကားပြီးစကား ပြောနေတယ်။ တကယ်တမ်းဘာမှမလုပ်ကြဘူး။ တစ်တိုင်းပြည်လုံးမှာ တကယ့်အခြေခံလူထု ရဲ့လိုအပ်ချက်တွေ ဖြည့်ဆည်းဖို့ကို ပြဿနာပေါင်းစုံတက်နေတယ်။ အခုနောက်ဆုံး တစ်မျိုးသားလုံးနဲ့ဆိုင် တဲ့ ကျောင်းသားတွေရဲ့ပညာရေးကိစ္စတွေ ဖြစ်နေတယ်။ တိုက်ပွဲတွေလည်း ဖြစ်နေတယ်။ လူ့အခွင့်အရေး ဖောက်ဖျက်မှုတွေက အများကြီး ရှိနေတယ်။

တစ်ဖက်မှာလည်း ဗမာပြည်က စီးပွားရေးအလားအလာ အကောင်းဆုံးနိုင်ငံ ဖြစ်နေတယ်။ မကြာခင်ကဆိုရင် အမေရိကန် အထူးသံအမတ်ကြီးတစ်ယောက်က ပြောသွားသေးတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံဟာဆိုရင် စစ်အစိုးရရဲ့ အနှစ်သာရကိုလည်း ပြောင်းလဲစရာမလိုဘဲနဲ့ စီးပွားရေးတွေ ဖွင့်ပေးပြီးတော့ စီးပွားရေးတွေ လုပ်နိုင်တယ်။ လက်နက်ကိုင်အင်အား အသီးသီးကလည်း အခြေခံပြည်သူလူထုကို နားမထောင်ဘဲနဲ့လည်း နိုင်ငံတကာ ကုမ္ပဏီကြီးတွေနဲ့ပေါင်းပြီးတော့ အလုပ်လုပ်ရင်ဖြစ်တာပဲဆိုတဲ့ အိုင်ဒီယာ (အမြင်ယူဆချက်)ဖြစ်တယ်။ ယနေ့ဖြစ်နေတဲ့ လက်ရှိအနေအထားထဲမှာ အဲ့ဒီအိုင်ဒီယာကို လိုက်ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ လုပ်နေတယ်လို့ပဲ ကျနော်မြင်တယ်။ ပြည်သူလူထုမြင်တာကလည်း မမှားဘူး။ တကယ်တမ်းကျတော့ အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေးနဲ့ မှန်ကန်တဲ့ အမျိုးသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေး၊ ပြည်တွင်းငြိမ်းချမ်းရေးနဲ့ စစ်မှန်တဲ့ အမျိုးသားပြန်လည် သင့်မြတ်ရေးကို တည်ဆောက်ဖို့လုပ်နေတာထက် နိုင်ငံတကာနဲ့ ပြည်တွင်းမှာရှိတဲ့ စီးပွားရေးသမားကြီးတွေရဲ့ အခွင့်အလမ်းကို ဖွင့်ပေးပြီးတော့ အရပ်စကားပြောရရင် အကြံအဖန်ထုနေတယ်လို့ပဲ ကျနော်မြင်တယ်။

မေး ။    ။ အစိုးရနဲ့ ကေအဲန်ယူအကြားမှာ သဘောတူစာချုပ်တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထိုးလာတဲ့အပေါ် အခုဆိုရင် ပီပြင်တဲ့ ရလဒ်တွေ ဘာတွေရလာပြီလို့ သုံးသပ်မိပါသလဲ။

ဖြေ ။     ။ ဒီလိုလုပ်တာ အလုပ်မဖြစ်ဘူးဆိုတာ သိနေတယ်။ ဒီဟာက ရောဂါတစ်ခုလိုဖြစ်သွားပြီ။ လက်မှတ်ထိုးရေးရောဂါ၊ စာချုပ်ချုပ်ရေးရောဂါ ဖြစ်သွားပြီ။ နောက်တစ်ခုက ဒီလိုလုပ်တာ ပြည်သူလူထုကို နှစ်သိမ့်နိုင်မယ်၊ လှည့်စားနိုင်မယ်၊ စည်းရုံးနိုင်မယ်၊ ပြည်သူလူထုပေါက်ကွဲမှုကို အချိန်ဆွဲနိုင်မယ်လို့ ထင်တာတွေနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်တွေ ဖြစ်လာပါလိမ့်မယ်။ အဲ့ဒီရောဂါကို အချိန်မီ မကုရင် ပြည်သူလူထုက ကုပေးလိမ့်မယ်။ သူတို့ကိုယ်တိုင်ကတော့ ကုလို့ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး။

အခုလက်ရှိ သုံးနှစ်တာ ကာလကိုကြည့်ရင် သူတို့ကိုယ်တိုင်ကလည်း ကုချင်နေပုံမရဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ လူထုစကားကို နားမထောင်ခဲ့လို့။ ဒီကနေ့ လူထုက ဘာပြောနေလဲဆိုတော့ မူးယစ်ဆေးဝါး၊ မြေယာပြဿနာတွေ ပြောနေတယ်။ လူထုက အပစ်ရပ်ဖို့၊ စစ်ရပ်ဖို့ ပြောနေတယ်။ စစ်မှန်တဲ့ဒီမိုကရေစီနဲ့ ပြည်သူ့ကိုယ်စားလှယ်တွေ အစစ်အမှန်ရဖို့ ပြောနေတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းပြောသလိုပဲ အခုလုပ်နေတာတွေက စားဖားများ ညီညွတ်ရေးဖြစ်နေတယ်။ ကျနော်သိရသလောက်ကတော့ လူထုကတော့ ကျနော်တို့ကိုရော၊ အစိုးရကိုရော ဘယ်သူမှ မကြိုက်ဘူး။ လူထုက သိပ်ကြိုက်ချင်၊ ချစ်ချင်နေတာ။ သူတို့အပေါ် လုပ်ပေးစေချင်တယ်။ ကတိတည်စေချင်တယ်။ အဲ့လိုဖြစ်မလာတော့ နောက်ဆုံးလူထုက ဘယ်သူ့ကိုမှ မကြိုက်တော့ဘူး။

မေး ။    ။ အစိုးရနဲ့ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် တော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေ အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေးလုပ်နေတယ်။ အခြေအနေက လက်မှတ်ထိုးတဲ့သူက ထိုးတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းမှာက တိုက်ပွဲဖြစ်နေတယ်။ ဘာကြောင့် အဲ့လိုဖြစ်တယ်လို့ မြင်ပါသလဲ။

ဖြေ ။     ။ ဒီကိစ္စတွေက အခုမှဖြစ်တာ မဟုတ်ဘူး၊ ဟိုးတုန်းကလည်းဖြစ်တာပါပဲ။ အတူတကွနေကြတယ်။ မင်းထိရင် ငါမခံဘူး ထချမယ်။ အတူတကွ လက်မှတ်ထိုးတယ်။

------------

ဒု-ဗိုလ်မှူးကြီး စောလှငွေဟာ ဧရာဝတီတိုင်း၊ ညောင်တုန်းမြို့ဇာတိဖြစ်ပြီး ရန်ကုန် ၀ိဇ္ဇာ-သိပ္ပံတက္ကသိုလ်မှာ စိတ်ပညာနဲ့ ကျောင်းတက်ရင်း ၁၉၇၄ခုနှစ်၊ ဦးသန့် အရေးအခင်းမှာ ပါ၀င်တဲ့အတွက်ကြောင့် ထောင်ထဲမှာ (၄)နှစ်ကျော် ဖမ်းဆီးထောင်ချခံခဲ့သူ ဖြစ်ပါတယ်။ ထောင်ကနေ ပြန်ထွက်လာပြီးနောက် ကျောင်းဆရာဘဝနဲ့ ကလေးတွေကို ဆရာသင်ကြားပေးခဲ့ပါတယ်။ ၁၉၈၂ခုနှစ်၊ မတ်လ ၂၇ရက်နေ့မှာ ဖက်ဆစ်တော်လှန်ရေးနေ့ မှာပဲ အစိုးရက လိုက်လံဖမ်းဆီးတဲ့အတွက် ကရင့်တော်လှန်ရေးနယ်မြေထဲကို ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ကေအဲန်ယူ တပ်မဟာ(၂)၊ တောင်ငူခရိုင်မှာ စစ်ဘက်၊ အရပ်ဘက် အဆင့်ဆင့် တာဝန်ထမ်းဆောင်လာပြီး ၂၀၀၈ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာ ဖာပွန်ခရိုင်၊ တပ်မဟာ(၅) သေ့ကော်ထာ့စခန်းမှာ ကျင်းပခဲ့တဲ့ (၁၄)ကြိမ်မြောက် ကေအဲန်ယူ ကွန်ဂရက်မှာ တွဲဘက် အတွင်းရေးမှူး(၁)အဖြစ် ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခံခဲ့ရပြီးတော့ လေးနှစ်တာ ကွန်ဂရက် သက်တမ်းတစ်ခုအထိ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့ပါတယ်။ လက်ရှိမှာတော့ ကေအဲန်အယ်လ်အေရဲ့ G-1 အဖြစ် တာဝန်ကို ယာယီ စတင်ထမ်းဆောင်နေပါတယ်။